χαλκολαμπρίτης

Oνομάζεται και χαλκοσίνης. Ορυκτός θειούχος χαλκός (Cu₂S). O χ. είναι ουσία πολύ μαλακή και πολύ εύθραστη, έχει σκληρότητα 2,5-3, ειδικό βάρος 5,5-5,8 και χρώμα σιδηρόφαιο ή μολυβδόχρωμο, πάντως σκοτεινό. Κρυσταλλώνεται κατά το ρομβικό σύστημα με τη διαφορά ότι ο χ. που παρασκευάζεται τεχνητά, κρυσταλλώνεται σε κανονικά οκτάεδρα. Ο χ. τήκεται σε φλόγα λαμπάδας, όταν είναι σε μικρά θρύμματα. Χρωματίζει κυανή τη φλόγα του καμινευτήρα αυλού. Στη φύση απαντά με μορφή ελασμάτων ή φύλλων ή συμπαγής και υαλώδης ή σε ψευδοκρυστάλλους. Αποτελεί το καθαρότερο και πλουσιότερο μετάλλευμα χαλκού. Στην Ελλάδα απαντάται στο Λαύριο, την Όθρυ και στην περιοχή των χωριών Περιβόλι και Αβδέλλα της Πίνδου.

* * *

ο, Ν

(ορυκτ.) άλλη ονομασία τού θειούχου ορυκτού χαλκοσίνης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μαρτυρείται από το 1897 στο Λεξικόν Ελληνογαλλικόν τού Άγγ. Βλάχου].